In the jungle, the mighty jungle

Waw, de jungle, daar ligt de ecuadoriaanse cultuur. De steden spreken ons echt niet aan, de amazone daarentegen... We hebben er 3 dagen en 2 nachten ingezeten. We hebben gewandeld doorheen allerlei fantastische planten die elk op zich iets verborgen houden voor een onwetende toerist. Juan daarentegen, die de jungle op zijn broekzak kent, kon ons die geheimen verklappen. Een boom waarvan de bladeren naar kaneel smaken (jaja, Karen!), een struik met een lookgeur, een vrucht met rode of zwarte verf in, een stam met verzachtende substantie voor beten, mos en bladeren als verband, een sap tegen snijwonden, vruchten om op te eten of om sierraden van te maken, bladeren die je als een eetbord kan gebruiken, ... Alles is daar gewoon!
We sliepen in een cabaña met muskietennet, vlak naas een rivier met een klein stukje strand, een Sjamaan als buurvrouw en 2 hangmatten voor ons deur. Een paradijs gewoon, ja, we voelden ons onmiddellijk thuis.
Qua weer is het daar ofwel regen ofwel zon. De afkoeling die we ´snachts in Tena niet hadden, was daar wel en daar waren we niet helemaal op voorbereid. Gelukkig hadden we een bed met een laken op, een kw en lange broek, dus viel alles wel nog mee.
Overdag hebben we kennis gemaakt met de planten, gegeten, ontspannen in de hangmat, gezwommen, armbandjes gemaakt met vruchten, gezien hoe draden werden gemaakt van bladervezels, ons in een indiaan verkleed me tekeningen op ons gezicht en een kroon van bladeren.
De eerste nacht hebben we een kamvuur gemaakt, de tweede nacht een bezoek gebracht aan de Sjamaan en de derde dag vooral veel geslapen aangezien we de nacht ervoor niet echt veel geslapen hadden. Ons bezoek aan de sjamaan heeft het 1 en het ander losgemaakt. Emoties werden uitvergroot, weg met negatieve energie en boze geesten, wat je echt wil komt naar boven. Ze klopt zo met een bos bladeren op je hoofd, zingt, blaast rook over je uit en dat in het midden van de nacht naast een kampvuur. Speciaal.

Nu zijn we terug in Tena, we gaan nog naar Juan zijn dorp om onze spullen die we niet nodig hebben af te geven en dan nemen we de bus richting Baños.

We proberen om foto´s op de blog te zetten, hier is het internet behoorlijk snel dus moet dat normaal gezien wel gaan. Esperamos.

Oh, nog vergeten zeggen. Wat de update van onze taalvorderingen betreft (sorry SoFie voor de plagiaat), door 3 dagen met Juan op te trekken die enkel Spaans kan, is ons Spaans er zeker niet op achteruit gegaan. Verhalen vertellen met zinnen in het verleden en toekomst lukt nog niet zo goed, maar ons dagelijks taalgebruik lukt al behoorlijk zonder na te denken. De kleinzoon van de Sjamaan, Nelson, is zo een klein jongetje dat af en toe eens langskwam. Door een beetje Spaans te kunnen is het zoveel gemakkelijker om contact te maken en wat te spelen, te vertellen, ... Ook met Juan was het daardoor gemakkelijker om te luisteren en te praten. Ja, we maken goeie vorderingen!

Hasta luego!
Un abrazo,
Katrien y Annelien